Προδομένη

Όταν πεθάνω θέλω να με θάψουν οι εχθροί μου γιατί τόσο καιρό που ζούσα με έθαβαν οι φίλοι μου. Ανόητα ποιηματάκια που λέγαμε μικρά. Πόσο επιβεβαιώνεται ότι από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Τώρα καταλαβαίνω το νόημα. Τώρα που τα μάτια μου είναι πρησμένα από το κλάμα τώρα που η ψυχή έχει κουραστεί να πολεμάει τις φήμες...

http://www.youtube.com/watch?v=cCrRvkQBj1s
ΚΑΙ ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΜΑΙ ΣΚΟΤΑΔΙ ΠΟΥ ΤΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ Η ΠΙΟ ΒΑΘΕΙΑ ΜΟΥ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΗΤΑΝ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΑΠΟ ΦΙΛΟ!