pointless life.

Σε αυτόν τον κόσμο που γεννηθήκαμε όλοι,εγώ ,εσύ & ο κάθε άνθρωπος που συναντάς στον δρόμο,επικρατεί το ψέμα.Όλα γύρω σου είναι στημένα.Γιατί λοιπόν να κάτσεις να δεις τον αγώνα στη τηλεόραση; Αφού το σκορ το έχουν βγάλει από πριν.Γιατί να πας να ψηφίσεις στις εκλογές αφού έχει προγραμματιστεί ποιοι θα βγούνε από πριν; Και σου μιλάω για τα πιο απλά ως τα πιο σύνθετα πράγματα.Έτσι είναι.σε αυτόν τον κόσμο που γεννηθήκαμε όλοι,εγώ ,εσύ & ο κάθε άνθρωπος που συναντάς στον δρόμο.Ξέρεις τι είμαστε; Είμαστε πιόνια.Πιόνια ενός μεγάλου παιχνιδιού που λέγεται ζωή. Δυστυχώς σε αυτό το παιχνίδι την εξουσία και την δύναμη να κινούν τα πιόνια την έχουν λίγοι,λίγοι με βρώμικα χέρια.Σε κάνουν να νομίζεις πως είσαι ελεύθερος ,πως κάνεις τις επιλογές σου γιατί hey δημοκρατία έχουμε,ενώ στην  πραγματικότητα έχουν διαλέξει αυτοί την ζωή σου για 'σένα από πριν..   

Οι νύχτες που δεν κοιμάμαι γίνονται οι καλύτερες μέρες.

Ώρα Ελλάδος 5:10 πμ.
Ξύπνια με ανοιχτό το PC και τα ακουστικά του κινητού στα αυτιά να παίζουν αγαπημένα κομμάτια.
Όλοι κοιμούνται.Είναι τόσο όμορφα έτσι.Όταν σε έχουν αφήσει απολύτως ήσυχο να κάνεις αυτό που θέλεις.Κρίμα που για να το πετύχεις αυτό πρέπει να περιμένεις να κοιμηθούν.

Κοιτάω έξω από το παράθυρο,σταματάω να αναπνέω και ακούω.Μόνο το θρόισμα των φύλλων καθώς ο άνεμος που περνάει τα χαϊδεύει.Κοιτώ ξανά,κοιτώ τον ουρανό.Ο ουρανός είναι το μόνο πράγμα που πάντα με μάγευε.Τόσο απέραντος,τόσο όμορφος και πάνω από αυτόν ένα σύμπαν που δεν ξέρουμε μέχρι που μπορεί να εκτείνεται.Τώρα που τον κοιτώ παρατηρώ τα άστρα.Φαντάζουν τόσο μικρά ενώ στην πραγματικότητα είναι τόσο μεγάλα.Είναι πανέμορφος ο ουρανός.Ειδικά αυτή την ώρα που πάει να ξημερώσει και δεν έχει μόνο ένα χρώμα.Έχει δικιά του μορφή.
Θα κάτσω εδώ.Άλλη μία μέρα δίχως να κοιμηθώ,θα κάτσω εδώ για να δω την ανατολή του ηλίου.Πράγμα που αξίζει να δεις.

Προδομένη

Όταν πεθάνω θέλω να με θάψουν οι εχθροί μου γιατί τόσο καιρό που ζούσα με έθαβαν οι φίλοι μου. Ανόητα ποιηματάκια που λέγαμε μικρά. Πόσο επιβεβαιώνεται ότι από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Τώρα καταλαβαίνω το νόημα. Τώρα που τα μάτια μου είναι πρησμένα από το κλάμα τώρα που η ψυχή έχει κουραστεί να πολεμάει τις φήμες...

http://www.youtube.com/watch?v=cCrRvkQBj1s
ΚΑΙ ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΜΑΙ ΣΚΟΤΑΔΙ ΠΟΥ ΤΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ Η ΠΙΟ ΒΑΘΕΙΑ ΜΟΥ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΗΤΑΝ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΑΠΟ ΦΙΛΟ!

Fuck yeah,that's me!

Ενίσχυση του τζακιού με περσινά βιβλία.

Στα ονειρά μου πρωταγωνιστεί ο υπερδιάσημος εαυτός μου και όλοι οι άλλοι κομπάρσοι.

Τα σταράκια κρεμασμένα από το φωτιστικό σαν τρόπαιο.

Μια καρδιά από ροζ POSCA στο προααύλιο.

Νέο σλόγκαν,αν τα sms ήταν εργόχειρο θα 'χαμε κάνει την προίκα μας.

Όταν ακούω το αγαπημένο μου τραγούδι η περιοχή κλείνει παράθυρα.

Καρδιές, νεκροκεφαλές, σύννεφα & λουλύδια στο περιθώριο των βιβλίων μου.

Φιλιά μετ'εμποδίων(ας όψεται το σκουλαρίκι στην γλώσσα).

Σκουλαρίκια σε σχήμα πίτσας την ώρα που η γιαγιά που είναι μέσα στο σπίτι,νυστεύει.

Ανυπομονώ να γνωριστώ καλύτερα με αυτή την φάτσα που βλέπω κάθε πρωί στον καθρέφτη.

*είμαι ακόμα παιδί=]

και ιδού η συνέχεια... αγάπη :/

 καλύτερα λοιπόν να μην αναφέρω τα υπόλοιπα στα οποία συμπεριλαμβάνονται ξεκατινιάσματα παρεξηγήσεις χαλασμένες και παλιές φιλίες & ας έρθω στο κυρίως θέμα.ΑΓΑΠΗ.












...και κλαις και σκέφτεσαι.. σκέφτεσαι  ΑΥΤΟΝ και τι έκανες λάθος. σκέφτεσαι γιατί αυτή και όχι εγώ.και ακούς "καψουροτράγουδα" αγκαλιά με το λούτρινο που σου έχει χαρίσει. αυτό ονομάζεται ερωτική απογοήτευση.Και μετά από 'κάνα μήνα ΕΙ ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ.και τότε καταλαβαίνεις ότι δεν άξιζε τον κόπο τα δάκρυα(ενδεχομένως και τα χαρτομάντιλα) και ο,τι και να ξόδεψες για χάρη του.

και τότε ξαναρχίζεις να ζεις...και ξαναερωτεύεσαι και ίσως ξαναπληγωθείς. αλλά δεν πρέπει να τα παρατήσεις στην αγάπη.


πρέπει απλώς να την αφήσεις να σε κάνει να πετάς, ακόμα κι αν μετά σε ρίχνει...